Budowanie relacji partnerskiej z osobą, która jest daleko od nas stoi w opozycji do naturalnej potrzeby przebywania z człowiekiem, który jest nam bliski, na początku znajomości chcemy przecież chodzić na randki we dwoje, spotykać się, trzymać za rękę. Rozłąka z pewnością w tym nie pomaga, często skazuje nas na samotność. Poza tym tworzenie zażyłości, która jest podstawą związku dwojga ludzi wymaga nie tylko jedności czasu, ale również przestrzeni. Innymi słowy, aby móc się połączyć w symboliczną jedność dusz, trzeba ze sobą przebywać. Warto jednakże wiedzieć, że istnieją dwa kolory samotności. Znane są przykłady osób, które doskonale radzą sobie w związku, gdy ich partnerzy, na co dzień przebywają bardzo daleko, czasem na końcu świata, sztuka tęsknienia nie jest im obca.
Jeśli dwoje ludzi świadomie wybiera tę formę związku, czyli reprezentuje zdefiniowany ostatnio dopiero przez socjologów model LAT (Living Apart Together), czyli być razem, ale osobno, nie należy im także wróżyć rychłej wspólnej przyszłości pod jednym dachem. Model takiego związku nie jest istotą związku sensu stricte, trudno utworzyć ścisłą relację, kiedy dwoje ludzi już na początku np. małżeństwa świadomie kupuje dwa mieszkania. Takie osoby są dowodem na to jak różne bywają kolory samotności - można powiedzieć, trochę samotne, a trochę w związku. W centrum naszego zainteresowania w tym artykule pozostaną jednak osoby, których sytuacja życiowa zmusiła do takiego związku i pragną go przetrwać w imię swoich innych wspólnych celów.
Dla osób niezwykle ruchliwych, nie znoszących monotonii taki układ to także swego rodzaju opozycja dla związku opartego na zakorzenieniu się w jednym miejscu, rutynowych czynnościach codziennych i powtarzalności, czyli tym wszystkim czego tak bardzo się boją, a my powszechnie nazywamy: stabilizacją. To osoby, które nie cierpią stagnacji i jakakolwiek zmiana jest podstawą ich życia, zmiana miejsca, zmiana trybu dnia, godzin pracy. Chętnie umawiają się na randki we dwoje, najchętniej w jakichś nietypowych miejscach, albo wspólnie uprawiają sporty ekstremalne. Takie osoby to idealny materiał na partnera do stworzenia związku na odległość lub innymi słowy osoba, która z takim modelem związku swobodnie sobie radzi. To kolejny dowód na różne kolory samotności.
Inna kategoria osób, która chętnie wchodzi w związki na odległość, to osoby, które na swoim koncie traumatyczne przeżycia związane z relacjami międzyludzkimi. Zdrada w związku, czy przemoc zarówno psychiczna i fizyczna potrafią uczynić nieodwracalne szkody w psychice. Tworzą ranę, a później bliznę, która pozostaje czasem na całe życie. Do tej grupy należą także osoby nie znoszące zbytniej bliskości. Dla tych osób wejście w zdrowy, partnerski związek jest czasem niezwykle trudne, jeśli nie niemożliwe. Bywa jednak, że czas leczy rany i budzi się potrzeba bycia z drugim człowiekiem, bliskości, a samotność staje się nie do wytrzymania. W tym przypadku związek na odległość jest środkiem doraźnym, swego rodzaju metodą, próbą i zabezpieczeniem. Dzięki takiemu układowi, osoby po przejściach, zranione w innych związkach uzyskują potrzebny im dystans psychiczny i bez poczucia zagrożenia powoli budują swój wspólny świat.
W polskich warunkach nie sposób nie wspomnieć o związkach na odległość z konieczności. Tą „koniecznością” są w tym przypadku przyczyny ekonomiczne. Po 2005 roku do pracy za granicą Polski wyjechało ponad 1,5 miliona naszych rodaków. Jest to największa jak dotąd w historii Polski migracja zarobkowa. Pozostawiła po sobie trwałe skutki społeczne w postaci rozdzielonych małżeństw, opuszczonych dzieci, związków na odległość. Oczywiście migracja z przyczyn ekonomicznych dotyczy również osób często zmieniających miejsce pracy na terenie kraju. Dla tych osób związek na odległość nie jest wyborem, lecz trudną sztuką przetrwania, której z konieczności musieli się nauczyć. Wyjazd zagraniczny do pracy lub na studia, jest często przyczyną wielkiej tęsknoty. Przez takie osoby musi zostać opanowana sztuka tęsknienia.
| oceń artykuł: |
[ 4.1 /
6 z
10 oddanych głosów ]
|
Komentarze (21) |
|
| Astokrotka | 2017-06-14 09:52:14 |
| Witam, jak najlepiej podejsc do osoby po traumatycznych przezyciach? Dotyczy tego fragmentu artykulu"Gdy związek na odległość jest środkiem doraźnym Inna kategoria osób, która chętnie wchodzi w związki na odległość, to osoby, które na swoim koncie traumatyczne przeżycia związane z relacjami międzyludzkimi. Zdrada w związku, czy przemoc zarówno psychiczna i fizyczna potrafią uczynić nieodwracalne szkody w psychice. Tworzą ranę, a później bliznę, która pozostaje czasem na całe życie. Do tej grupy należą także osoby nie znoszące zbytniej bliskości. Dla tych osób wejście w zdrowy, partnerski związek jest czasem niezwykle trudne, jeśli nie niemożliwe. Bywa jednak, że czas leczy rany i budzi się potrzeba bycia z drugim człowiekiem, bliskości, a samotność staje się nie do wytrzymania. W tym przypadku związek na odległość jest środkiem doraźnym, swego rodzaju metodą, próbą i zabezpieczeniem. Dzięki takiemu układowi, osoby po przejściach, zranione w innych związkach uzyskują potrzebny im dystans psychiczny i bez poczucia zagrożenia powoli budują swój wspólny świat."? Daję mu przestrzen i czas, ale z 2 strony zaczynam się dystansować by nie zostać zranioną. Z góry dziękuję ! | |
| MarBa.; | 2016-04-29 07:56:25 |
| komentarz usunięty przez moderatora | |
| MarBa. | 2016-03-20 09:49:21 |
| Dodam jeszcze, że pierwszy raz spotkaliśmy się po prawie dwóch talach znajomości. | |
| MarBa. | 2016-03-20 09:42:22 |
| Ja również jestem w związku na odległość. Razem z moim chłopakiem mamy po 18 lat, on jest z Suwałk, a ja z Poznania, więc dzieli nas około 600km. Poznaliśmy się przez internet. Na początku tylko się przyjaźnilismy, dużo rozmawialiśmy, pomagaliśmy sobie nawzajem. Radziłam mu nawet w sprawach dziewczyn, bo był w krótkim zwiazku z inną. Wtedy mi to w ogóle nie przeszkadzało, nie byłam smutna/zazdrosna, ani on ani ja, nie sądziliśmy, że moglibyśmy kiedyś być razem. Z czasem jednak to zrozumieliśmy ;) W maju uswiadomilismy sobie, że się kochamy, a w lipcu usłyszałam: "Przyjeżdżam do Ciebie." Nigdy nie zapomnę pierwszego spotkania, od razu go rozpoznałam, wszystkie rozmowy na gadu-gadu i Facebooku "przeleciały" mi przez głowę i stały się fizyczną osobą stojącą naprzeciwko mnie. Widzieliśmy się wtedy tylko przez 3 dni, przez które moja rodzina zdążyła go znienawidzić ;) Drugi raz widzieliśmy się miesiąc później, kolejny 4 miesiące później i jeszcze następny znów miesiąc później. Teraz ponownie czekamy 4 miesiące, do skończenia szkoły i napisania matury. Chcemy zamieszkać razem podczas studiów. Wiemy, że to nasza ostatnia rozłąka i to daje nam siłe. Bez tej świadomości byłoby bardzo ciężko. Mimo wszystko, nie polecam związków na odległość, czasami tęsknota jest nie do wytrzymania :P | |
| ALINA | 2016-02-04 08:48:14 |
| Jak szukać ? żeby znaleźć ?? Media na całym świecie zaczęły się zastanawiać nad definicją słowa "kochanka". "Określanie kobiety zaangażowanej w długotrwały romans takim mianem jest już trochę passé, n’est-ce pas?", pisał dziennik "New York Times". Co w takim razie oznacza to określenie-ta-trzecia, Młode kobiety coraz później wychodzą za mąż, bo skupiają się na karierze i realizacji własnych marzeń, ale nie mają zamiaru żyć w celibacie, zanim spotkają tego jedynego i zdecydują się na ślub. Instytucja friends-with-benefits lub żonaty kochanek, który da im swobodę, to idealne rozwiązanie. Kochanka często jest w lepszej sytuacji od żony, bo atmosfera tajemnicy podsyca żar romansu, podczas gdy szara rzeczywistość zazwyczaj sprawia, że pożądanie znika. No i jest wszystko o.k. Teraz należy włączyć strategiczne myślenie co dają takie chwile ,, szczęścia " ?:?? młodość rozmieniona została na drobne [[[[[ psychika zjechana ]]]]] przyzwyczajenie młodej kobiety do takiego życia [[[[ciekawość, poszukiwanie odpowiedniego rozmiaru ]]]]] nie kończy się z chwilą zawarcia małżeństwa bo taka i tak będzie bzykać się chociażby w dziecięcym pokoiku [[[[[ dzieciątko śpi ]]]]] , wiem o czym piszę. Trzeba szanować siebie - jakie to proste - iść tak przez życie żeby nikt przez nas nie płakał TRUDNE lecz do wykonania. | |
| Iza | 2016-01-31 21:38:50 |
| Jestem w związku na odległość od 3 lat, widujemy się rzadko ale codziennie do siebie dzwonimy, piszemy. Odległość w jakiej jestem z chłopakiem to prawie 14 000 km, dzieli nas Ocean- nie żałuję związku na odległość i uważam że jeśli miłość przetrwa tak długo to jest prawdziwa miłość, Życzę powodzenia wszystkim parom będącym na odległość, ani kilometry ani religia ani wiek nie mogą rozdzielić prawdziwej miłości :) | |
| Marcin | 2016-01-30 12:16:07 |
| Cześć 😊 mam problem spotkałem wspaniałą kobietę ma 17 lat poznaliśmy się na odpuscie Ale niestety na drugi dzień wyjechała do farancji do szkoły i dopiero po 10 miesiącach spotkaliśmy się i przyjechała do Polski na wakacje i zaiskrzylo między nami zakochalism się w sobie ta miłość jest bardzo silna i trwamy w związku na odległość przyjechała końcem października Ale od tamtej pory nie była i bardzo często rozmawiamy ze sobą ale jest problem bo mieliśmy nadzieję że przyjedzie ona tutaj na studia Ale nie na tego kierunku i jeśli by tam została to dopiero po trzech oczywiście raz na jakiś czas byśmy się widzieli latach by tu zjechała czy jest sens to ciągnąć? ??? | |
| wzwiazku.pl | 2015-11-02 09:39:07 |
| komentarz usunięty przez moderatora | |
| Chloe | 2015-10-29 23:03:21 |
| Zgadzam się z Sabiną. Na pewno związek na odległość nie jest łatwy, ale gdy jest to sytuacja przejściowa, można tę rozłąkę jakoś znieść. Jeśli między partnerami jest cały czas uczucie to odległość nie powinna być żadną przeszkodą, ale warunkiem przetrwania takiego związku jest też to, aby opierał się on na solidnych fundamentach. Dlatego mam wątpliwości co związku par, które poznały się przez Internet, nigdy wcześniej ze sobą nie mieszkały, widują się jedynie kilka razy w roku. Tu faktycznie, może być problem z utrzymaniem takiego związku. | |
| hamartia | 2015-10-29 13:26:28 |
| i ja również znalazłam ten wątek wpisując w wyszukiwarkę "związek na odległość i potrzeba bliskości". wreszcie ktoś napisał, że ludzie wchodzą także w relacje z osobami, które boją się/nie mogą/nie chcą zbytniej bliskości. czy to wynika z ich silnego indywidualizmu, czy też z ciężkich doświadczeń. desperacja? a co jeśli kogoś pokochasz? i ten ktoś okazuje się właśnie takim człowiekiem. co jeśli jesteś w związku, w którym nie ma szans na wspólne plany na przyszlosc (nie licząc wakacji na Mazurach itp.), na wspólne mieszkanie czy inne "i żyli długo i szczęśliwie... razem". odejść, zostawić, przestać kochać. łatwo powiedzieć. mimo, że taki związek budowany przez dwie osoby w pocie czoła to ta strona, która ma większą potrzebę obecności partnera w codziennym zyciu, potrzebę bliskości staje się coraz bardziej samotna i coraz mniej radości czerpie z takiego związku. ale przecież nie staniemy się kimś innym niż jesteśmy, ani jedno, ani drugie. | |
| I. | 2015-05-03 20:28:23 |
| A jakie jest przysłowie ze słowem "jedność", skoro "przysłowiowa"? lol... | |
| ****** | 2013-11-30 22:58:52 |
| Jestem w bardzo skomplikowanym i trudnym związku na odległość. No więc zacznijmy od nowa : Ja i moj wspaniały chlopak poznaliśmy sie przez Internet . Po paru tygodniach w koncu sie spotkaliśmy , było bardzo miło, na początku koleżanka tłumaczyła nas obojga , bo ja niestety nie mówiłam po angielsku a on po polsku . Po spotkaniu cały czas o o nim myślałam, nie mogłam przestać! Następnego dnia mieliśmy sie spotkać , byliśmy umłówieni na ,,naszej'' ławce <3 Spózniał sie , czekałam jedną godzinę , drugą godzinę , trzecią godzine i nic , nie przyszedł , czekałam tyle bo już do mniego coś czułam , to było piękne . Gdy wróciłam do domu zobaczyłam że napisałą mi ta koleżanka która tłumaczyła nas na pierwszym spotkniu , napisała że on już wyjechał że pare godzin temu dzwonił do niej i powiedział że jest w saolocie i wraca do siebie . Zaczęliśmy pisać , i gadać na skypie całymi dniami i nocami ... W koncu zaczęliśmy być parą , po miesiącu on przyjechał było cudownie, potem na święta niestety po tym musieliśmy czekać do wakacji , ponad 7 miechów, byliśmy razem 2 miesiące , całe wakacje , ja nawet do niego pojechałam a on jest z Azji . Poznałam jego rodzinę . teraz czekamy jeszce tylko 2 tygodnie by być znów razem <3 I mammy plany by niedługo razem zamieszkać . Niestety jest wielki problem , baaaaaaardzo za nim tesknie , aż mnie rozsadza od srodka , mam ochote wsiąść w samolot i pojechaćtam do mniego :> Ale nie moge bo juz nie ma biletów. Kolejnym problemem jest to ze w klejne wakacje musi isc na rok do wojska by móc tu mieszkać , i bardzo sie martwie że coś mu sie stanie , nie bedziemy sie widywac przez cały rok !!!! Maci ejakieś rady ? | |
| kaśka | 2013-09-09 17:50:14 |
| Jestem w związku na odległość ponad rok, z moją drugą połówką widziałam się 5 razu y, i poznałam go przez internet. Ale szczerze mówiąc nie żałuje że tak sie stało. Fakt jest trudno a nawet bardzo nie widzieć ukochanego ponad 2 miesiące. Ale jak jesteśmy pewni miłości to nic nie jest straszne. Każde spotkanie jest wyjątkowe, i tyle w nim radości i uczucia jakich ,,normalna" para nie ma okazji przeżyć. Są łzy i cięzkie chwile ale to tylko nas umacnia. Ważne aby być pewnym tej osoby że chce sie z nią być, jeśli nie masz pewności to odpuść nie wyjdzie to wam na dobre. Trzeba planować każde spotkanie od razu po rozstaniu by wiedzieć ile trzeba czekać i dążyć do tego. Mieć plany na przyszłość wiedzieć że za te 3 lata bedziecie już razem i nic was nie rozdzieli. Przez związek na odległość umacniasz swoją miłość, uczysz sie tesknić ale tez cieszyć każdą jedną sekundą, pocałunkiem i przytuleniem bo każde bedzie wyjątkowe. Zaufanie to podstawa związku, a związek na odległość buduje silny fundament wzajemnego zaufania i to najważniejsze. Życze duzo miłośći takim parom i co najważniejsze wiele spotkań i wspólnych celów do osiągnięcia !;P | |
| MARIOLA | 2013-08-31 19:29:21 |
| JA DOPIERO ZACZELAM Z NARZYCZONYM TAKI ZWIAZEK POCZATKI SA NAPRAWDE CIEZKIE LZY Z OCZU NIE SCHODZA ALE MYSL O UKOCHANEJ OSOBIE I CODZIENNY KONTAKT DAJE SILE I WSPARCIE KAZDEGO DNIA POZDRAWIAM WSZYSTKIE PARY I ZYCZE WYTRWALOSCI | |
| dodo | 2013-07-26 17:17:40 |
| http://pytak.pl/ tu mozna znaleźć wiecej na ten temat | |
| marta | 2013-03-04 23:10:30 |
| To jest na prawdę trudny temat. Natrafiłam na ten artykuł po tym jak wpisałam w wyszukiwarce "związek na odległość, nie radzę sobie", bo przez ostatnie kilka dni jest mi bardzo ciężko. W zeszłym tygodniu wróciłam z Brazylii, gdzie mieszka mój chłopak. Byłam u niego 3 tygodnie. 3 tygodnie niekończącej się miłości. Wcześniej widzieliśmy się pół roku temu. Jesteśmy razem 3 lata. Mamy pewne podstawy, na których to wszystko opieramy - mieszkaliśmy w tym samym mieście jak się poznaliśmy, spotykaliśmy się ok. pół roku będąc obok siebie. Wzmacnia nas też każde spotkanie. Kiedy nastąpiła rozłąka, [ostanowiliśmy spotykać się z innymi osobami, zapomnieć, to było takie oczywiste, oboje jesteśmy realistami. Ale się nie dało. Wiemy, że chcielibyśmy kiedyś mieszkać razem. Jeść rano razem śniadanie. Wziąć ślub. Mieć rodzinę. Nawet nasze rodziny też by tego chciały. Z każdym naszym rzadkim spotkaniem, nasza relacja jest coraz bardziej poważniejsza i piękniejsza i przez to coraz trudniej się rozstać, choćby na jeden dzień. Pół roku to wieczność. Ja dopiero kończę studia, on właśnie skończył, nie mamy pieniędzy. Chcemy jakoś to wszystko ogarnąć, by potem być razem. Może i dla niektórych związek na odległość nie ma sensu, ale tacy ludzie poddają się prędko we wszystkim. Jeśli coś przychodzi z trudem, docenia się to dużo bardziej. Ja już wiem czyją żoną chcę być i nie mam ku temu żadnych wątpliwości. Miałam wielu chłopaków tuż obok mnie i nie czulam ich miłości, tak jak jego mimo, że dzieli nas wszechświat. Coś za coś. Nie wyobrażacie sobie 11 godzin w samolocie nad oceanem i poczucie że z każdą chwilą tak bardzo się oddalacie. Ma się ochotę skoczyć z okna i wrócić. Nie wyobrażacie sobie poczucia, że ten ktoś jest tak daleko i że nie wiecie co teraz robi, ani nie możecie go przytulić ani pomóc. I nie wyobrażacie sobie spotkania, każde jest takie jak za pierwszym razem i zasypianie obok niego po pół roku rozłąki i świadomość, że on to przetrzymał kolejny raz i że kocha wciąż tak samo i wolał to niż kogoś innego obok. Najpiękniejsza miłość na świecie, która wszystko przetrzyma. I wiecie, że gdy już będziecie razem na zawsze obok siebie to wszystkiemu dacie radę. Ale teraz, teraz jest tak trudno... Życzę wytrwałości wszystkim związkom na odległość i wiary, bo wszystko jest możliwe! A jeszcze więcej życzę tym, którzy są daleko od siebie, mimo że są obok. | |
| Jula | 2013-01-13 20:54:43 |
| Jestem w związku na odległość przez 8 lat, mąż wyjeżdza na zarobek. Taki związek jest dla mocnych psychicznie osób ale nie dla zakochanych kobiet z dziećmi które potrzebują bliskości. Ja się przyzwyczaiłam,wychowałam sama dwójkę dzieci. Pieniądze to nie wszystko, teraz dla mnie nadszedł czas zmian,chcę odejść jak najdalej, potrzebuję wsparcia,a nie rozmów na skypie, to jest bez sensu... | |
| Sabina | 2013-01-06 16:07:08 |
| Każdy kto uważa, że to nie ma sensu, tylko dlatego, że to jest "na odległość" - nie wie o czym mówi. W przypadku, gdy spotka się WŁAŚCIWĄ osobę, a uczucie jest PRAWDZIWE, to naprawdę NIE MA PRZESZKÓD NIE DO POKONANIA. Ja jestem przykładem osoby,będącej w związku na odległość od 4 lat!! W tym roku bierzemy ślub :) Jestem pewna tej osoby, przeżyliśmy naprawdę dużo, i to co by innych złamało nas umocniło. Spędzaliśmy razem (i spędzamy nadal) każdą wolną, codzienne telefony to podstawa (my się słyszymy zwykle co kilka godzin;)). I najważniejsze to zapewniać o swoich uczuciach, być oddanym i nie poddawać się. O coś tak pięknego jak prawdziwa miłość WARTO i TRZEBA WALCZYĆ. Ktoś, kto neguje z góry wytrzymałość takich relacji, nie wie czym jest miłość. Bo stanąwszy twarzą w twarz z ukochaną osobą nie można nie wierzyć :) Pozdrawiam wszystkich zakochanych! I pamiętajcie SENS MA WSZYSTKO W CO WIERZYCIE. Trzeba tylko pracy i wytrwałości z obu stron. Ale nagroda jest warta każdej łzy, każdej tęsknoty, każdej nieprzespanej samotnej nocy.. :) | |
| piotrr88437651 | 2013-01-03 11:56:47 |
| Przeczytałem wszystkie wasze smutne posty i pomyślałem, że podzielę się swoją refleksją w temacie... DLA MNIE "ZWIĄZEK NA ODLEGŁOŚĆ" NIE JEST ŻADNYM ZWIĄZKIEM TO TAKA WYDMUSZKA PRAWDZIWEGO ZWIĄZKU I TRZEBA BYĆ W WIĘKSZOŚCI PRZYPADKÓW BARDZO ZDESPEROWANYM/ NIESPEŁNA ROZUMU, ŻEBY SIĘ NA COŚ TAKIEGO DECYDOWAĆ - BEZ OBRAZY DLA WAS. TAKIE "BYCIE RAZEM MA SENS KIEDY JEST TO ZWIĄZEK ZE STAŻEM , OPARTY NA PRZYJAŹNI I POPRZEDZONY DŁUGĄ ZNAJOMOŚCIĄ. JEDNYM SŁOWEM TAKI W KTÓRYM PARTNERZY SIĘ ZNAJĄ "NA WYLOT". JEST ZROZUMIAŁE, ŻE JEŚLI POJAWIA SIĘ NAGLE W DOBRYM ZWIĄZKU TAKA SYTUACJA ŻYCIOWA (BRAK KASY,RODZINA,STUDIA..), TO TRZEBA BYĆ ZE SOBĄ NA ODLEGŁOŚĆ. TRZEBA BYĆ NATOMIAST NIEZŁYM "SZALEŃCEM" ŻEBY ZDECYDOWAĆ SIĘ NA TO Z OSOBĄ NIEDAWNO POZNANĄ W TYM PRZEZ INTERNET. I NIEKTÓRZY PISZĄ, ŻE SĄ W CZYMŚ TAKIM PRZEZ NP. 9 LAT.. - JEŚLI MA SIĘ USTALONY, TERMIN NIE DŁUGI I NIEDALEKĄ PERSPEKTYWĘ ZAMIESZKANIA RAZEM TO OK... A JAK CZYTAM, ŻE COŚ TAKIEGO TRWA LATAMI TO MI NIEKTÓRYCH SZKODA. =NIE ROZUMIEM JAK MOŻNA "KOCHAJĄC" KOGOŚ TAK SIĘ "POŚWIĘCAĆ" DLA ZDOBYCIA PIENIĘDZY/WYKSZTAŁCENIA, ETC. PRZECIEŻ JAK DO CIĘŻKIEJ POGODY 2 OSOBY CHCĄ BYĆ +SZCZERZE+ RAZEM TO ZAMIESZKUJĄ ZE SOBĄ I JUŻ.. i MI POWIEDZCIE JAK MOŻNA POZNAĆ KOGOŚ DOBRZE JEŚLI ZNACIE NIE PRZEZ net I SPOTYKACIE O ZGROZO KILKA RAZY W ROKU???! A JUŻ ROZBRAJAJĄ MNIE POSTY W STYLU ' POZNALIŚMY SIĘ PRZEZ NET I SIĘ ZAKOCHAŁAM...ALE JESZCZE SIĘ NIE SPOTKALIŚMY' (BUHAHAH ŻAL! - "CHCEM" WIERZYĆ, ŻE TO POSTY NASTOLATKÓW) co więcej... ZWIĄZEK NA ODLEGŁOŚĆ TO OGROMNE WYZWANIE DLA OBU STRON. TRZEBA NIEJEDNOKROTNIE WIĘCEJ WYSIŁKU ABY TAKI TWÓR PRZETRWAŁ. WIĘKSZOŚĆ TAKICH "ZWIĄZKÓW" JAK MI SIĘ WYDAJE NIE MA SZANS. WIECIE DLACZEGO: PO PIERWSZE KAŻDY CHYBA KTO ZAUROCZYŁ SIĘ W KIMŚ/ZAKOCHAŁ CHCE BYĆ Z TĄ OSOBĄ BLISKO I MIEĆ JĄ NA WYŁĄCZNOŚĆ, A KIEDY JEST SIĘ NA DRUGIEJ PÓŁKULI TO TRUDNO O TO CZĘSTO ŻEBY SPOTYKAĆ SIĘ OD ŚWIĘTA A CO DOPIERO REGULARNIE. OD NAJBLIŻSZEJ OSOBY OCZEKUJE SIĘ W KOŃCU WSPARCIA, PORADY, PRZYTULENIA CZY TEGO ŻEBY ZWYCZAJNIE Z NAMI BYŁA. MAŁO TEGO TO CZŁOWIEK PO DŁUŻSZEJ JEJ/JEGO NIEOBECNOŚCI ZACZYNA SIĘ DO TEGO PRZYZWYCZAJAĆ, ŻEBY NORMALNIE FUNKCJONOWAĆ/ NIE ZWARIOWAĆ (NIE KTÓRZY POTRAFIĄ BYĆ BARDZO UCZUCIOWI). JESTEŚMY WIĘC ŹLI NA SWOJĄ KSIĘŻNICZKĘ/KSIĘCIA O TO, ŻE NIE MOŻEMY SIĘ "WYPŁAKAĆ", PRZYTULIĆ BO KAŻDY PRAWIE POTRZEBUJE W ZWIĄZKU FIZYCZNEJ OBECNOŚCI 2 POŁÓWKI. PO JAKIMŚ CZASIE TEN STAN STAJE SIĘ TEN STAJE SIĘ DLA NAS MĘCZĄCY BO Z JEDNEJ STRONY PRZEŻYWAMY RADOŚĆ, EUFORIE...A POTEM ZARAZ PO ROZSTANIU CAŁKIEM PRZECIWSTAWNE UCZUCIA JAK SMUTEK, ZŁOŚĆ. WYMAGA SIĘ OD "NAS" WIELKIEGO POŚWIĘCENIA BO UCZUCIE, ŻEBY NIE WYGASŁO TRZEBA W PRZYPADKU TAKIEGO ZWIĄZKU SZCZEGÓLNIE PIELĘGNOWAĆ...A NIE WSZYSCY DAJĄ RADĘ. zatem... +++ODRADZAM PAKOWANIE SIĘ W COŚ TAKIEGO JEŚLI MACIE INNY WYBÓR!!! +++ | |
| Natalia | 2012-08-25 09:03:25 |
| 'świat stał się globalną wioską i odległość jest iluzoryczna." ale bzdury! | |
| Thinker | 2012-05-22 22:49:47 |
| komentarz usunięty przez moderatora | |
| tel: | (22) 201 25 89 |
| fax: | (22) 201 25 87 |
Zarejestruj się
Wypełnij
Obejrzyj propozycje
Napisz
Zakochaj się !
|
Serwis MyDwoje.pl wykorzystuje pliki cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich zapis lub wykorzystanie.
Więcej informacji znajdziesz w naszej Polityce Prywatności. Akceptuję |
|
