Samotność a umiejętność dawania i brania

Osoby marzące o tym, by dzielić z kimś życie i znaleźć sposób na długotrwały i szczęśliwy związek, często zastanawiają się skąd się bierze ich długotrwała samotność. Rozpatrujemy wygląd zewnętrzny, pewność siebie czy nawet kwestie związane z miejscem zamieszkania. Rzadko jednak myślimy, iż samotność a umiejętność dawania i brania, są czynnikami zależnymi od siebie. Równowaga między braniem i dawaniem wydaje nam się najbardziej znacząca dla już istniejącego związku. To jednak błędne przekonanie. Jak bowiem dowodzi psychologia, to, czy umiemy brać i dawać, może też zaważyć na tym, czy znajdziemy odpowiedniego partnera i czy będziemy z nim mogli zbudować szczęśliwy związek. Dowiedz się zatem, czy potrafisz zachować odpowiednią równowagę między tymi dwoma aspektami. Portal dla Singli MyDwoje.pl przybliża temat oraz podaje wskazówki, jak zmienić swoje nastawienie i oczekiwania względem partnera.

Przewaga brania powoduje problemy w związku

Zawyżone oczekiwania wobec związku oraz chęć brania powodują problemy z nawiązaniem relacji. Zwykle taka postawa dotyczy kobiet (choć nie zawsze). Wynika to z pewnych stereotypów – „On powinien ją zaprosić”, „On musi zrobić pierwszy krok” czy „Tylko nie dzwoń, to on musi…” Jeśli takie oczekiwania bardzo się utrwalą, może okazać się, że to ta druga osoba powinna robić wszystko. Takie nastawienie do związku odkryła w sobie Dorota z Warszawy:

Nigdy nie sądziłam, że jestem osobą, która tylko wymaga. Uważałam się raczej za taką „zwyczajną” w tych kwestiach – ktoś bierze, ktoś daje. Kiedyś jednak porozmawiałam z koleżanką psychologiem. W końcu powiedziała mi, że zbyt dużo oczekuję. I tak było. Zdałam sobie sprawę, że jestem singielką, bo mam wysokie wymagania. Czekałam, aż on do mnie podejdzie, aż on mnie zaprosi, oczekiwałam prezentów, zaangażowania, walki o mnie. Uważałam, że to normalne, oczywiste. Kiedy dzisiaj na to patrzę, byłam taką… paniusią, czekającą, aż mężczyzna zrobi wszystko. Wybierze lokal, kupi prezent, zaprosi, zorganizuje, wykaże się kreatywnością, zaskoczy. Ja tylko… byłam. Z tego powodu pojawiały się problemy w związku. Zszokowało mnie to odkrycie.  Stopniowo zaczęłam się zmieniać, w końcu poznałam Piotra i to ja zaczęłam wykazywać inicjatywę. Chyba o to chodziło, bo od dwóch miesięcy jestem szczęśliwą mężatką – podkreśla z uśmiechem Dorota.

Dorota ujmuje całą istotę problemu, które mają osoby nadmiernie biorące. Przede wszystkim są to ogromne oczekiwania względem partnera, niechęć do robienia czegokolwiek z własnej inicjatywy. Warto dodać, że jeśli potencjalny partner nie wypełnia tych oczekiwań i w końcu przestanie dzwonić czy proponować coraz to ciekawsze atrakcje, to druga strona czuje się rozżalona i rozczarowana, ale… nic nie robi. Przyjmuje do wiadomości, że on czy ona „nie był mnie wart/-a”, co często nie jest istotą problemu.

Zbyt wygórowane oczekiwania względem partnera

Rozwiązaniem w tej sytuacji jest przede wszystkim ucieczka od stereotypu – zwłaszcza tego dotyczącego konieczności intensywnego działania u mężczyzn. Panowie, tak jak wszyscy, także pragną czuć, że ktoś się nimi interesuje, kochają kobiety impulsywne, żywiołowe i kreatywne. Takie, które nie tylko czekają, ale też działają. Jeśli zatem widzisz siebie w przedstawionym opisie, zacznij stopniowo się zmieniać. Jak zbudować szczęśliwy związek? To proste. Zacznij samodzielnie robić to, na co czekasz ze strony partnera. Przynajmniej raz na jakiś czas wykaż się inicjatywą.

Długotrwała samotność skutkiem nadmiernego dawania

W świetle przedstawionego wyżej problemu, osoba intensywnie „dająca” powinna być wyjątkowo szczęśliwa, bez problemów związanych ze znalezieniem partnera i odczuciem satysfakcji ze związku. Nic bardziej błędnego. Jak wyjaśniliśmy na początku, znacząca jest równowaga....