Śmierć współmałżonka - jak odnaleźć się w nowej samotności? | Śmierć żony lub śmierć męża, to jedno z najbardziej traumatycznych przeżyć

Śmierć współmałżonka jest jedną z najbardziej boleśnie doświadczanych strat w życiu człowieka. Nie bez przyczyny Holmes i Rahe [1] na szczycie swojej listy najbardziej stresujących wydarzeń życiowych umieszczają właśnie śmierć żony lub śmierć męża. Żałoba po śmierci partnera to bowiem najtrudniejsza postać żałoby, niosąca ze sobą doświadczenie skrajnie trudnych i bolesnych emocji. Śmierć partnera, osoby bliskiej, burzy u osoby owdowiałej dotychczasowe spojrzenie na siebie i otoczenie. Kiedy następuje śmierć żony lub męża kończy się miłość, a zaczyna samotność, która wpływa na dalszy przebieg życia, pociągając ze sobą szereg kolejnych strat o charakterze osobistym, społecznym, finansowym. Niejednokrotnie wiąże się z zagubieniem własnej drogi życiowej, stanowiąc poważny kryzys. Internetowe biuro matrymonialne MyDwoje.pl porusza temat: śmierć współmałżonka - jak odnaleźć się w nowej samotności. 

Śmierć partnera - najtrudniejsze emocje

Zmaganie się ze stratą bliskiej osoby jest ciągiem następujących po sobie różnych emocji, zachowań i postaw zarówno wobec osoby, która odeszła, zakończonego związku, jak i wobec siebie i innych. Celem całego procesu żałoby jest reinterpretacja i reorganizacja więzi emocjonalnej ze zmarłą osobą i ponowne osiągnięcie równowagi psychicznej. Zaakceptowanie życia, kiedy dotyka nas samotność po nagłej śmierci partnera. Innymi słowy jest to proces psychicznego zmagania się, które ostatecznie ma doprowadzić do włączenia faktu śmierci partnera, w szerszy kontekst życia i powrót do normalnego poziomu funkcjonowania psychospołecznego. Nie jest to jednak zadanie łatwe. Zaakceptowanie bycia singlem zwykle zajmuje kilkanaście miesięcy, a nawet kilka lat.
Samotność - jak sobie z nią radzić? Aby sobie pomóc i lepiej zrozumieć własne uczucia, warto poznać fazy procesu żałoby po śmierci współmałżonka[2]:

FAZA POCZĄTKOWA: jest to czas szoku i niedowierzania. Osoby owdowiałe nie są w pełni zdolne do przyjęcia informacji o realności śmierci bliskiej osoby, o tym, że skończył się związek. Miotają się pomiędzy emocjami zarówno smutku, żalu, złości, jak i poczuciem pustki, samotności, odrętwienia, gniewu wynikającego z chęci zaprzeczenia faktom o śmierci małżonka. Faza ta jest szczególnie trudna w sytuacji, gdy śmierć bliskiej osoby następuje nagle, bez możliwości psychicznego przygotowania się na nią. Łatwiej znoszą tę fazę osoby, które utraciły małżonka w sytuacji, gdy mogły się spodziewać tej straty, np. gdy przyczyną śmierci była choroba nowotworowa partnera.

FAZA POŚREDNIA: nazywana jest również fazą dezorganizacji. Charakteryzują ją chaos w codziennej organizacji działań, spadek samooceny i wiary w możliwości samodzielnego poradzenia sobie z zadaniami życiowymi. Powoduje to również obniżenie poziomu poczucia bezpieczeństwa, zwłaszcza wtedy, kiedy osoba owdowiała pozostawała w dużej zależności od zmarłego małżonka, np. finansowej. Żałobnicy oscylują w tej fazie od potrzeby kontaktu i wyrażania swojego żalu do chęci wycofania się i przebywania w samotności. Podobnie momentami odczuwają przypływy energii i mobilizacji do działania, krótko potem natomiast pojawia się totalna dezorganizacja działań i brak sił do podejmowania codziennych aktywności.

Jednocześnie w tej fazie często następuje zwrot ku religii, filozofii. Oznacza on chęć osoby owdowiałej do zrozumienia znaczenia śmierci współmałżonka i potrzeba włączenia tego faktu w cały kontekst życia. Odejście osoby bliskiej jest ponownie przeżywane i analizowane, lecz w szerszym, egzystencjalnym znaczeniu. Procesy te mają bardzo duże znaczenie dla odzyskania umysłowej i emocjonalnej równowagi.

FAZA KOŃCOWA: Wiąże się ona z akceptacją śmierci współmałżonka, pogodzeniem się z nią i przystosowaniem do funkcjonowania w nowej sytuacji. W sposób oczywisty istnieje potrzeba zachowania wspomnień o zmarłym współmałżonku, gdyż stanowią one ciągłość pomiędzy przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. Jednakże osoby owdowiałe są teraz dużo silniejsze, mają więcej wiary w siebie i swoje możliwości. Nauczyły się żyć w pojedynkę, ale także budują nowe przyjaźnie. Rozszerzają również swoją aktywność i różne formy zaangażowania. W ich życiu może się nawet pojawić nowa miłość po śmierci współmałżonka.

Gdy umiera miłość, a pojawia się samotność


Poniższe wskazówki mogą być pomocne, aby przetrwać ten trudny i bolesny okres żałoby po stracie współmałżonka:
  • Daj sobie czas. To najlepsza rzecz, jaką możesz zrobić dla siebie i bliskich. Nie łudź się, że jesteś w stanie szybko powrócić do psychicznej równowagi. Żałoba po śmierci małżonka musi potrwać. Daj sobie co najmniej kilka miesięcy, nie rzucaj się od razu w wir pracy, nie bierz zbyt wiele na siebie. Nowe przedsięwzięcia i wyzwania mogą poczekać.
  • Pozwól sobie na emocje. Uświadom sobie, że lawina nawet sprzecznych ze sobą uczuć i emocji jest rzeczą jak najbardziej naturalną w Twojej sytuacji. Płacz, lamentuj i złość się, jeżeli tego potrzebujesz. Daj ujście swoim emocjom – pozwala to na odreagowanie i szybszy powrót do równowagi psychicznej.
  • Dziel się myślami i uczuciami – sytuacje trudne niejednokrotnie powodują zacieśnianie więzów między ludźmi. Warto żałobę przeżywać wspólnie, z rodziną i przyjaciółmi. Poczucie wspólnoty i solidarności daje wiele sił i pozwala choć na chwilę poczuć się lepiej.
  • Zadbaj o chwile samotności – na pewno masz wiele do przemyślenia, możliwe, że nawet potrzebujesz być sam. To także jest całkowicie naturalne. W samotności możemy odnaleźć wiele spokoju i możliwości przeanalizowania własnego życia i faktu śmierci małżonka. Prawdopodobnie sam wiesz, czy w danym momencie potrzebujesz wsparcia innych, czy wolisz się wycofać. Postępuj zgodnie z własnymi potrzebami. Pamiętaj, że inni żałobnicy prawdopodobnie mają podobnie.
  • Pozwól sobie pomóc – formalności związane z pogrzebem oraz codzienne obowiązki takie, jak gotowanie, sprzątanie zakupy możesz zlecić całkowicie lub częściowo komuś bliskiemu. Nie wahaj się prosić o wsparcie, masz prawo nie czuć się na siłach, aby wszystkiemu podołać sam. Nie miej w związku z tym poczucia winy, innym razem pokażesz, na co Cię stać.
  • Zbuduj nową formę kontaktu ze zmarłym małżonkiem – poprzez systematyczne odwiedzanie go na cmentarzu, poprzez modlitwę, zgodnie ze swoim religijnym czy filozoficznym podejściem do spraw śmierci i życia pozagrobowego. W ten sposób będziesz mógł czuć obecność swojego partnera, mimo, że odszedł ze świata żywych. Wielu ludziom to pomaga.

Samotni... Jak oswoić życie Singla?


  • Ból i silne emocje. Znamienne w tym względzie są tzw. reakcje rocznicowe, pojawiające się podczas takich uroczystości, jak święta, urodziny, rocznice, sytuacje i miejsca, w których byliście razem. Nie sądź siebie za nadwrażliwość i sentymentalność – to normalne, że negatywne uczucia i tęsknota powracają. Pozwól sobie na to.
  • Nowa miłość. Wiele osób, których partnerzy odeszli zastanawiają się, czy jeszcze kiedyś będą w stanie związać się z inną osobą i ponownie się zakochać. Początkowo większość nie wyobraża sobie możliwości, aby miejsce małżonka mógł zająć jakiś inny mężczyzna lub kobieta. Jeśli mimo upływu czasu nadal nie wyobrażasz sobie nikogo u swojego boku, nie musisz z tym walczyć. Masz prawo do takich, a nie innych decyzji, sprawdza się tu powiedzenie „nic na siłę”. Ważne jest jedynie, aby nie zamykać się na innych oraz pielęgnować znajomości i przyjaźnie. Z czasem jednak bardzo wiele osób otwiera się na nowe związki. Jeżeli czujesz się na to gotowy, nie miej poczucia winy. Ty również masz prawo do szczęścia. Możesz znów kochać i być kochanym. Pożegnaj swoją samotność.

 

[1] H.Sęk, T. Pasikowski (red.), Zdrowie – stres – zasoby, Poznań 2001

[2] S. Steuden, S. Tucholska (red.), Psychologiczne aspekty doświadczania żałoby, Lublin 2009



 
Komentarze (363)

Śmierć współmałżonka - jak odnaleźć się w nowej samotności? | Śmierć żony lub śmierć męża, to jedno z najbardziej traumatycznych przeżyć - dodaj komentarz
Ola; 2020-05-10 22:34:44 
To był zwyczajny dzień mój mąż Tomek poszedł do pracy i już nie wrócił ból strata ,złość i ta ogromna samotność która dopada mnie coraz bardziej.,aprzecież miał tylko 54 lata wczerwcu obchocdilibysmy 32 rocznicę oczywiście że już nigdy nic nie będzie takie jak było.Dzrzwi zostały zamknięte , mam nadzieję że zostanie otwarte okno.
Wiola; 2020-05-02 23:31:46 
W lipcu minie 4 lata od śmierci mojego ukochanego Marka. Nie był moim mężem, nie mieliśmy wspólnych dzieci, ale był miłością mojego życia i ciężko się pozbierać po takiej stracie. Oczywiście, że pracuję wychowuję dzieci, spotykam się z przyjaciółmi, nawet kupiłam nowe mieszkanie i wykończyłam je od betonów. Ale co mam zrobić z miłością, która została we mnie do człowieka, którego już nie ma przy mnie. Pozdrawiam serdecznie
Beti; 2020-04-26 12:22:47 
Do Weroniki..... twój wpis to wszystko co czuje. U nas też mialy być wesela rodzinne. Zaproszenia w szufladzie. Może to głupie ale dzięki tej pandemii chyba.... jest mi łatwiej. Nie wyobrażam sobie gdyby moje dzieci musiały kontynuować naukę poza domem. Jest Ci Weroniko trochę lepiej z upływem czasu? Chodzi oczywiście o emocje. Wiem ze sytuacja materialna pewnie tez wpływa na nasze życie , ale tu się raczej nie boje. Bardzo bym chciała by ból i tęsknota trochę minęła, bym mogła po prostu być na etapie wspomnień i powiedzieć ze było fajnie. Teraz czuje żal ból i czasami złość ze tak było bo zdaje sobie sprawę ze to nie wróci i ból jest jeszcze większy...., tak byliśmy ze sobą 22 lata. W planach było ze za dwa lata zaczniemy podróżować ( nie koniecznie daleko ) . Teraz kończyliśmy ogród i remonty w domu.( oczywiście wszystko razem bez firm). Ja póki co skupiłam się na pracy. Kończę to zaczęliśmy. A podróżować mi się nie chce. Nadzieja ze moje dzieci przyprowadzą swoje połówki i będę mogła kiedyś jeszcze czuć szczęście. Pozdrawiam Cię . Miło było zobaczyć twój komentarz.
Weronika ; 2020-04-22 06:37:17 
Do Beti:
Tak, miałam wtedy 29 lat teraz 32 byliśmy 8 miesięcy po ślubie, tak jak napisałaś każdy wraca do swojej codzienności a ty czujesz ogromny ból i pustkę bo twoja normalność się skończyła ze śmiercią męża już nigdy nie będzie tak samo. Mnie nawet ich normalność nie denerwowała aż tak bardzo jak to ze każdy do okoła chciałby żeby u mnie było normalnie żebym brała udział w rodzinnych uroczystościach typu ślub kuzynki kuzyna po drodze nawet miałam ślub brata ciężkie przeżycia i nawet najbliżsi nie rozumieli ze ja po prostu na takie spendy się nie nadaje nie chce tańczyć nie chce się bawić. Ciężkie jest życie wdowy ty z mężem wnioskuje byłaś pewnie ponad 20 lat wiec strata jest również niewyobrażalna. Pozdrawiam serdecznie
Beti; 2020-04-21 07:07:27 
Dzięki Weronika. Ja jestem od Ciebie starsza,co wynika z wieku dzieci,. Mam 46 lat, a popełniam takie błędy w zachowaniu. Wczoraj pokłóciłam się np. z mamą i pewnie nie potrzebnie. Tak bardzo mi przeszkadza fakt ze rodzina zaczyna żyć „normalnie”a przecież nie jest tak samo. Dzięki za te słowa. Uświadomiłaś mi ze pewnie miałaś jeszcze trudniej bo z małym dzieciątkiem, moje mają 19 i 22, a dałaś radę. Pewnie muszę się wziąć w garść i z pewnością nie będę wdawać się w dyskusje gdy usłyszę „ będzie dobrze, dasz radę”..... no w każdym razie będę się starać. Dziękuje bardzo ze się odezwała.
Weronika; 2020-04-20 22:13:21 
Ja jestem wdowa prawie od 3 lat mąż zginął w wypadku nagle kiedy byłam w 5 miesiącu ciąży teraz mam szkraba 2.5 letniego dajemy rade jest Ciężko nie powiem ze nie, ale po roku macierzyńskiego wróciłam do pracy młody poszedł do żłobka i tak mija dzień za dniem ciagle do przodu brakuje mi męża bardzo złość na los i na to ze akurat mnie to spotkało nie minęła i jeszcze długo nie minie. Co mi pomaga?? Moi przyjaciele rodzina wspólne spędzanie czasu oczywiście ze bardzo mnie denerwowali zwłaszcza jak słyszałam słowa będzie dobrze i jeszcze wszystko się ułoży nie komentowałam tych słów po prostu wychodziłam albo kończyłam rozmowę myśle ze zrozumieli o już nie słyszę tych słów.
Jesteśmy silnymi kobietami i po prostu damy rade
Beti; 2020-04-19 19:49:11 
Hej. Nigdy nie pisałam i nie czytałam takich czy podobnych stron. Natknęłam się przypadkowo na Wasze komentarze szukając pomocy, na stronie internetowej, w przejściu mojej żałoby po śmierci męża miesiąc temu. Czasami budzi się we mnie taka złość na zaistniałą sytuacje że nawet najbliżsi, którzy mnie „pocieszają” mnie denerwują. Mam świadomość ze nasza złość , ból , smutek nie minie, ale musimy się pozbierać . Fajnie by było gdybyśmy wspierały się radami co której pomaga przejść te ciężkie chwile. Ja kontynuuje cele które razem mieliśmy zaplanowane. Dotyczyły remontów. Zmęczę się pracą, bo teraz muszę wykonać coś sama a nie z nim . Wieczorem popłaczę ale obiecuje mu że dam radę i następnego dnia dumna jestem z siebie, bo wiem ze on by też był. Dziewczyny wiem też ( bo mi to pomaga modlić się i .... chyba jest to zdrowe... ale z nim rozmawiam) . Mam wrażenie ze on jest przy mnie i pomaga mi w moich pracach. A jak Wy dajecie sobie radę by nadal żyć?
Kasia v.C; 2020-04-04 10:27:20 
Xxx Bardzo mi przykro 😔
z drogiej strony ciesze sie
ze moge z kims podzielic sie i ten kros mnie potrafi zrozumiec co tak naprawde
mnie boli .
Staram sie twarda byc, corcia jest jeszcze mala ale rozumie juz ze tata nie zyje i juz nie przyjdzie z pracy do domu. 😢
Xxx; 2020-04-04 02:34:19 
Musicie mieć nadzieje, ze będzie jeszcze dobrze. Po burzy wychodzi tęcza. Ja swoją przyszłość będę zbudować po raz trzeci...nigdy nie zapomnę mojego ukochanego męża. Siłe do walki, ciężkiej każdy z nas o tym wie, dają mi dzieci. Czas łagodzi ból i pozwala nam zaakceptować to, że naszego ukochanego niema i nie bedzie. Bardzo ważne jest przeżycie tej żałoby w każdym etapie. Ja po roku, mogę powiedzieć, że ją przeżyłam i idę dalej....z rodziną i ogromnym wsparciem przyjaciół. Mój mąż zginął tragicznie zostawiajac mnie i dzieci.
Kasia v.C; 2020-04-03 21:35:52 
Zalamana jestem,
nie potrafie sie podniesc 😢
Mowia ze czas leczy rany,
dla mnie z uplywem czasu jest coraz gorzej😔

1-10 | 11-20 | 21-30 | 31-40 | 41-50 | 51-60 | 61-70 | 71-80 | 81-90 | 91-100 | 101-110 | 111-120 | 121-130 | 131-140 | 141-150 | 151-160 | 161-170 | 171-180 | 181-190 | 191-200 | 201-210 | 211-220 | 221-230 | 231-240 | 241-250 | 251-260 | 261-270 | 271-280 | 281-290 | 291-300 | 301-310 | 311-320 | 321-330 | 331-340 | 341-350 | 351-360 | 361-363 |

Dołącz do nas

* Pola obowiązkowe

Nieprawidłowy adres E-mail
Hasło musi zawierać minimum 6 znaków
Hasło różni się od podanego wcześniej
Podaj datę urodzenia

lub zarejestruj się przez facebooka

Klauzula Informacyjna My Dwoje: 1. Administratorem danych osobowych (ADO), czyli podmiotem decydującym w jaki sposób będą przetwarzane... Twoje dane osobowe jest: Fire Media Interactive Ltd, Kemp House, 152-160 City Road, EC1V 2NX Londyn, Wielka Brytania. 2. ADO wyznaczył Inspektora Danych Osobowych, z którym kontakt jest możliwy pod adresem e-mail [email protected], 3. Twoje dane osobowe są gromadzone i przetwarzane w następujących celach: - realizacji zawartej z Tobą umowy, w tym umożliwienia nam świadczenia usług drogą elektroniczną, - realizowania usług oferowanych przez serwis na podstawie wyrażonej przez ciebie zgody, - w celach podatkowych, rachunkowych i ewentualnych roszczeń i. in.– na podstawie obowiązujących i nałożonych na ADO przepisów prawa oraz do ochrony żywotnych interesów osoby, której danej dotyczą lub innej osoby fizycznej, -celach marketingowych w tym prowadzenie marketingu bezpośredniego, prowadzenia badań i analiz serwisu, między innymi pod kątem jego funkcjonalności, poprawy działania czy też oszacowania głównych zainteresowań i potrzeb użytkowników - na podstawie prawnie uzasadnionego interesu ADO, 4. Twoje dane są przekazywane do zaufanych podmiotów współpracujących z serwisem w ściśle określonych celach. 5. Dane osobowe będą przechowywane przez czas obowiązywania zawartej umowy, a po tym czasie przez okres wymagany obowiązkami nałożonymi na ADO przepisami prawa, tj. obsługi po usługowej, dochodzenia ew. roszczeń w związku z wykonywaniem umowy, w celu wykonania obowiązków wynikających z przepisów prawa, w tym w szczególności podatkowych i rachunkowych oraz w celach prawnie uzasadnionego interesu ADO maksymalnie przez okres 30 lat. 5. Osoba, której dane są przetwarzane w granicach określonych w RODO ma prawo do żądania od administratora dostępu do swoich danych osobowych, sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania lub wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych, a także przenoszenia danych oraz wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa, a w przypadku wyrażenia dobrowolnej zgody na przetwarzanie danych osobowych – prawo do cofnięcia tej zgody w dowolnym momencie, co nie wpływa na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody przed jej cofnięciem, 6. Dane będą wykorzystywane do automatycznego podejmowania decyzji w celu przygotowania wyboru ofert matrymonialnych dopasowanych do kandydata, 7. Dodatkowe informacje dotyczące przetwarzania danych osobowych znajdziesz w Polityce prywatności Serwisu.

Napisz do nas

Konsultacje telefoniczne są dostępne w abonamentach +

Pomoc

Kobiece twarze MyDwoje

Zarejestruj się za darmo i przeglądaj dalej

Zarejestruj się

Ogłoszenia matrymonialne - Kobiety:

Ogłoszenia matrymonialne - Mężczyźni:

MyDwoje - krok po kroku

1. Zarejestruj się i wypełnij profil
2. Wypełnij test partnerski
3. Obejrzyj propozycje partnerów
4. Napisz wiadomość
5. Zakochaj się!


Szanowna Użytkowniczko, Szanowny Użytkowniku!

Nasza strona używa plików cookie w celu personalizowania treści i reklam, zapewnienia funkcji mediów społecznościowych i analizy ruchu na naszej stronie. Udostępniamy również informacje o korzystaniu z naszej strony internetowej naszym zaufanym partnerom. Dzięki cookies możemy dopasować wyświetlaną treść do Twoich preferencji.

Zaakceptuj wszystkie stosowane przez nas pliki cookie lub dokonaj własnych ustawień i zmieniając zakres swojej zgody w ustawienia zaawansowane. Czytaj więcej o ciasteczkach w Polityce prywatności.  Jeżeli korzystasz ze strony, wyrażasz zgodę na stosowanie przez nas plików cookie.


 
zamknij